ΤΕΦΑΑ – ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΒΟΛΕΙ

ΤΕΦΑΑ

 

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Ο Βασίλης Χριστόπουλος κατάγεται από τη Θεσσαλονίκη και είναι προπονητής της γυναικείας ομάδας ΧΑΝΘ στο βόλεϊ (Α2’ Εθνικής κατηγορίας).

Ξεκίνησε από μικρός στο χώρο του αθλητισμού, ενώ γρήγορα ήρθαν πανελλήνιες, πανευρωπαϊκές και παγκόσμιες διακρίσεις.

Η προπονητική του καριέρα ξεκίνησε επίσης νωρίς. Ο Βασίλης εκτός από προπονητής, είναι εξουσιοδοτημένος εκπαιδευτής πρώτων βοηθειών παρέχοντας τα αντίστοιχα μαθήματα σε κέντρα δια βίου μάθησης και εκπαίδευσης.

Σύμφωνα με τον ίδιο τα ΤΕΦΑΑ είναι μια σχολή με πολλές εναλλακτικές διεξόδους, αρκεί κάποιος να τις ψάξει και να έχει διάθεση για διαρκή επιμόρφωση και εκπαίδευση.

Πάμε λοιπόν να γνωρίσουμε μέσω της δικής του εμπειρίας τη σχολή των ΤΕΦΑΑ Α.Π.Θ.

 

Διάβασμα;   με πρόγραμμα

Άγχος;  όχι ιδιαίτερο

Ενδιαφέροντα;  αθλητισμός και videoπαιχνίδια

Θεωρείς ότι οι γνώσεις που έχεις πάρει από το λύκειο σου χρησίμευσαν;

Ναι. Η γνώση, όποια και αν είναι αυτή, παίζει σημαντικό ρόλο. Η ιστορία για παράδειγμα, δεν σχετίζεται με το επάγγελμα μου, όμως μου άνοιξε τους ορίζοντες. Βλέπεις ότι οι λεγόμενες «βάρβαρες χώρες» συνήθως δεν είχαν αθλητισμό. Αντίθετα η Ελλάδα είχε έναν πολιτισμό ο οποίος βασίστηκε στον αθλητισμό.

Γενικότερα θεωρώ, ότι όσα περισσότερα ερεθίσματα δίνεις στον εγκέφαλό σου, τόσο το καλύτερο. Είναι όμορφο να είσαι σε μία παρέα και να ξέρεις πράγματα. Δείχνει ποιότητα χαρακτήρα. Σε υπολογίζουν περισσότερο οι συνομιλητές σου.

Γιατί ΤΕΦΑΑ;

Από τα μισά της Γ’ Γυμνασίου ξεκίνησα τον αθλητισμό και συγκεκριμένα το volley. Τα επόμενα χρόνια ήρθαν διακρίσεις σε πανελλήνια, πανευρωπαϊκά και παγκόσμια πρωταθλήματα. Επομένως ήμουν ήδη μέσα στον αθλητισμό. Έζησα τα καλά του αθλητισμού και πίστευα πως τα ΤΕΦΑΑ έδιναν πολλές διεξόδους. Στο μυαλό μου υπήρχαν επίσης τα οικονομικά και η πληροφορική αλλά τελικά υπερίσχυσε η επιλογή των ΤΕΦΑΑ.

Πως ήταν η καθημερινότητα στη σχολή;

Αρκετά δύσκολη. Είχαμε πολλά υποχρεωτικά μαθήματα, περίπου 140. Και θεωρητικά και πρακτικά. Μια μέρα μπορεί να ξεκινούσαμε στις 9 το πρωί με μπάσκετ, χάντμπολ, βόλεϊ, κολύμβηση και μετά ενόργανη. Τελειώναμε στις 15.00 και ακολουθούσαν και δύο ώρες θεωρίας. Εγώ επιπλέον τα απογεύματα δούλευα, οπότε η καθημερινότητα γινόταν ακόμα πιο δύσκολη.

Σήμερα από όσο ξέρω, όλα τα μαθήματα έχουν γίνει επιλογής, εκ των οποίων καμιά 50 είναι υποχρεωτικά για να πάρεις πτυχίο.

Πως σου φάνηκε επομένως η σχολή σου και ποια είναι τα μειονεκτήματά της;

Εμένα μου άρεσε αρκετά. Δεν μετανιώνω σε καμιά περίπτωση. Απεναντίας, είμαι πολύ χαρούμενος που σπούδασα στα ΤΕΦΑΑ.

Είμαστε όμως πίσω. Υπάρχουν αρκετά πράγματα τα οποία πρέπει να γίνουν.

Μεγάλο μειονέκτημα είναι ότι δεν έχεις κάποιον να σε καθοδηγήσει. Να σου ανοίξει τα μάτια. Πρέπει να το ψάξεις μόνος σου.

Άλλο μειονέκτημα είναι ο μεγάλος αριθμός φοιτητών. Δέχονται πάρα πολλούς φοιτητές στα ΤΕΦΑΑ όλων των σχολών. Επίσης είμαστε αρκετά πίσω στο κομμάτι της έρευνας.

Τέλος υπάρχουν αρκετά προβλήματα υποδομών όπως για παράδειγμα βιβλιοθήκες, γήπεδα, εγκαταστάσεις.

Από πλευράς καθηγητών;

Σε γενικές γραμμές ήμουν ευχαριστημένος. Υπήρχαν βέβαια και οι παράξενοι. Είχα καθηγητή ο οποίος με έκοψε δύο φορές με 4. Τη μία φορά του είχα γράψει άριστα και την άλλη φορά του έδωσα λευκή κόλλα. Προφανώς δεν τα είχε διορθώσει ποτέ.

Η Θεσσαλονίκη ως φοιτητού πόλη;

Αρκετά καλή. Πέρασα καλά, δεν θα ήθελα να είχα φύγει.

Ποιος είναι ο μέσος όρος χρόνων ολοκλήρωσης της σχολής;

Περίπου 5 με 6 χρόνια.

 

Τελειώνεις τη σχολή και μετά;

Τελειώνω τη σχολή, πηγαίνω φαντάρος και μετά συνεχίζω την προπονητική, την οποία είχα αρχίσει από το πρώτο κιόλας έτος της σχολής. Δούλευα τα Σαββατοκύριακα στις Ακαδημίες του ΠΑΟΚ στο βόλεϊ. Παράλληλα έκανα κάποια σεμινάρια πρώτων βοηθειών, ενώ πήρα και τα αντίστοιχα πτυχία για personal trainer.

Τα ΤΕΦΑΑ έχουν τη φήμη ότι έχουν πολύ υψηλό ποσοστό ανεργίας. Γιατί υπάρχει αυτή η αίσθηση ενώ εσύ υποστηρίζεις ότι υπάρχουν πολλές εναλλακτικές;

Γιατί οι περισσότεροι θεωρούν ότι θα μπουν στα ΤΕΦΑΑ και όταν τελειώσουν θα δουλέψουν σαν γυμναστές στα σχολεία. Δεν ισχύει όμως αυτό. Και κατά τη γνώμη μου δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός η δουλειά σε σχολείο.

Και γιατί γίνεται αυτό;

Γιατί υπάρχουν πολλοί οι οποίοι δεν είναι διατεθειμένοι να ψαχθούν και να κάνουν άλλα πράγματα.  Αυτό όμως δεν μπορεί να ισχύει. Θα πρέπει να ψάξεις να βρεις αρκετές διεξόδους, ή έστω δύο – τρία πράγματα αλλά να μάθεις να τα κάνεις σωστά.

Σε τι ποσοστό θεωρείς ότι είναι εύκολο να βρεις δουλειά;

Σε γενικές γραμμές θεωρώ το ποσοστό υψηλό για όποιον προσπαθεί.

Είπες ότι τα ΤΕΦΑΑ σου προσφέρουν αρκετές επιλογές για μετέπειτα καριέρα, ποιες είναι αυτές;

Όλα τα παραϊατρικά επαγγέλματα συνδέονται με κάποιον τρόπο με τον αθλητισμό. Είναι δηλαδή συμβατά. Μπορείς να κάνεις για παράδειγμα ένα μεταπτυχιακό στη βιοχημεία και να ασχοληθείς με το αντιντόπινγκ κοντρόλ. Μπορείς να κάνεις μεταπτυχιακό, όπως ήδη ανάφερα στο αθλητικό management και να γίνεις μάνατζερ αθλητών ή ομάδων, στην εργοθεραπεία κ.α. Στη Βουλγαρία υπάρχει γυμναστής ο οποίος κάνει θεραπεία με άλογα. Μπορείς να ασχοληθείς με παιδιά με ειδικές ανάγκες. Υπάρχουν πολλά.

Μια τυπική μέρα στη δουλειά:

Όπως είπα και πριν, ασχολήθηκα με την προπονητική. Αυτό όμως με ανάγκασε να έχω πάντα μια πρωινή δουλειά διαφορετική από αυτή του γυμναστή.  Μπορούσα να δουλέψω σε γυμναστήριο αλλά δεν μπορούσα να το συνδυάσω με τις ακαδημίες και τις προπονήσεις. Δυστυχώς γυμναστήριο και προπονητική δεν συμβαδίζει, εκτός αν είσαι personal trainer και κανονίζεις το πρόγραμμα μόνος σου. Στο γυμναστήριο δεν μπορείς να πεις ότι θα δουλεύω μόνο πρωινά και δεν θα δουλεύω Σαββατοκύριακα γιατί έχω αγώνες. Δεν θα σε πάρει κανένας.

Φέτος, για πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια θα δουλέψω σε ένα αθλητικό κέντρο ως υπεύθυνος των αθλητικών δραστηριοτήτων.

Επομένως η εμπειρία που θα σου περιγράψω είναι από την προπονητική.

Στην ομάδα αναλαμβάνω την προπόνηση, καθώς επίσης και τη γυμναστική των αθλητών. Υπάρχει αρκετή πίεση. Πρέπει να κάνεις αναλύσεις, στρατηγικές να μελετάς τεχνικές. Να το ψάχνεις δηλαδή αρκετά.

Χαρακτηριστικά προσωπικότητας ενός ανθρώπου που κάνει το δικό σου επάγγελμα;

Ο προπονητής πρέπει να αντέχει την πίεση. Πρέπει να έχει φιλοδοξίες γιατί αλλιώς υπάρχει κίνδυνος να μείνει στάσιμος. Πρέπει να αποκτά συνεχώς γνώσεις, να έχει όρεξη να παράγει. Πρέπει να έχει αξίες και αρχές καθώς επίσης να έχει ένα καλό και σταθερό χαρακτήρα.

Οικονομικές απολαβές; Μπορείς να ζήσεις κάνοντας μόνο τη δουλειά του προπονητή;

Όχι, πρέπει να κάνεις πολλές δουλειές. Όπως είπα εγώ είχα και δεύτερη δουλειά. Ωστόσο πιστεύω πως φταίει ο κλάδος μου σε αυτό. Για παράδειγμα, αν εγώ σαν προπονητής δεν δέχομαι να πάω σε μία ανδρική ομάδα με 200 – 300 ευρώ το μήνα θα υπάρξει κάποιος άλλος προπονητής ο οποίος απλά και μόνο για να είναι προπονητής θα πάει και ίσως με λιγότερα χρήματα. Έτσι αρχίζουν να εδραιώνονται τα χαμηλά ωρομίσθια.

Τι σημαίνει για σένα διάβασμα;

Αναγκαίο κακό, και το κακό με ερωτηματικό. Για παράδειγμα, αν διαβάσω ένα λογοτεχνικό βιβλίο που μου αρέσει, δεν είναι ούτε αναγκαίο ούτε κακό. Πολλές φορές όμως, όταν πρέπει να διαβάσεις κάτι και δεν έχεις το χρόνο ή δεν το θέλεις τότε θεωρείται αναγκαίο.

Ευφυΐα ή σκληρή δουλειά;

Συνδυασμός. Κανένας άνθρωπος δεν είναι χαζός, εκτός και αν έχει κάποιο πρόβλημα. Η ευφυΐα είναι κάτι έμφυτο κι αν θεωρητικά κάποιος έχει λιγότερη ευφυΐα από κάποιον άλλον τότε μόνο η σκληρή δουλειά θα τον κάνει να ξεχωρίσει. Άρα νομίζω πως πρώτα είναι η σκληρή δουλειά και μετά τα υπόλοιπα.

Πανελλαδικές εξετάσεις;

Θεωρώ ότι πρέπει να υπάρχουν. Πώς μπορώ να ξέρω ότι θα υπάρχει αξιοκρατία σε σχέση με εμένα που πηγαίνω σε δημόσιο σχολείο και με κάποιον που πηγαίνει σε ιδιωτικό σχολείο. Σίγουρα θα πρέπει να γίνουν αλλαγές. Για παράδειγμα, το παιδί να μπορεί να αποφασίζει από πιο νωρίς πού θέλει να πάει, και να ασχολείται περισσότερο με αυτό ώστε να παίρνει τις κατάλληλες βάσεις από νωρίς. Υπάρχει πολύ άγχος και πίεση χωρίς λόγο και από τους γονείς και από τους καθηγητές.

Τι σημαίνει για σένα στόχος;

Το νούμερο ένα. Πρέπει να βάζεις στόχους συνέχεια. Είναι κίνητρο, είναι προοπτική, είναι φιλοδοξία, είναι ωριμότητα.

Ποια η άποψή σου για κάποιον που πέτυχε και κάποιον που απέτυχε;

Το “πέτυχα” είναι σχετικό. Πέτυχα ένα στόχο και μετά σταματάω; Άρα απέτυχα να συνεχίσω. Αν πάλι απέτυχα ένα στόχο και τα παρατάω, τότε απέτυχα γενικότερα. Οπότε δεν θεωρώ ότι υπάρχει επιτυχία. Είναι κάτι το προσωρινό. Τώρα αν βάλω στόχο, ότι στα 50 μου θέλω να αγοράσω ένα αυτοκίνητο ή ένα σπίτι, τότε είναι ένας στόχος που τον πέτυχα ή δεν τον πέτυχα. Αλλά στη ζωή, στα επαγγελματικά δεν υπάρχει ένας στόχος, υπάρχουν συνεχόμενα πολύ στόχοι και άρα πολλές επιτυχίες και αποτυχίες.

Υπάρχουν μαθητές στους οποίους κυριαρχεί ο εγωισμός τους να φανούν μέσα από αυτό που κάνουν. Μπορεί να αποτελεί αυτό κίνητρο για να πετύχεις;

Όχι. Θα δείξεις πόσο αξίζεις, αν κάνεις ταπεινά και συνειδητά τη δουλειά σου. Η αναγνώριση θα έρθει από μόνη της. Δεν πρέπει να εκβιάζεις καταστάσεις. Αλλιώς, μπορεί να σου έρθει ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα. Αφήνεις τη δουλειά σου να μιλήσει από μόνη της.

Τι πρέπει να γίνει για να αλλάξει η κατάσταση στην Ελλάδα;

Η νοοτροπία που έχουμε σε σχέση με τους νόμους και την παιδεία. Δυστυχώς η χώρα που γέννησε τη δημοκρατία δεν μπορεί να την εφαρμόσει. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι δεν εφαρμόζουμε τους νόμους. Και από εκεί και ύστερα η παιδεία. Αυτή είναι μας διδάσκει να είμαστε σωστοί. Δυστυχώς όμως η κοινωνία μας επιδοκιμάζει την απατεωνιά, το κλέψιμο, το γλείψιμο. Η Βουλή είναι μικρογραφία της κοινωνίας. Δεν μπορώ να δεχτώ ότι υπάρχουν μόνο 300 κλέφτες. Υπάρχει η ατομική ευθύνη. Το πως συμπεριφερόμαστε εμείς οι ίδιοι.

Προτροπές γενικού χαρακτήρα

Για μένα, η λέξη κλειδί είναι υπομονή. Να μην τα παρατάς. Να μη βάζεις φρένο στα όνειρά σου. Αυτό που θέλεις, προσπάθησε το. Είναι πολύ άσχημο να μετανιώνεις για κάτι που δεν έκανες. Η εμπειρία στην ουσία είναι τα λάθη που κάνουμε. Να μη φοβάσαι να κάνεις λάθη λοιπόν.

Σε ευχαριστούμε πολύ ΒΑΣΙΛΗ!